Cacti Curaçao Bonaire Aruba
Cactussen zijn alleen inheems in Noord en Zuid Amerika.
Ze kunnen goed tegen zon en droogte omdat er uit de doornen geen water verdampt. Wanneer het regent, zuigen cactussen veel water uit de grond om het in de droge tijd te gebruiken.
Cactussen planten zich in eerste instantie voort door vruchten en hebben dus eerst bloemen. Sommige bloemen bloeien overdag en worden dus meestal bevrucht door insecten.
Bijzonder!
Maar er zij ook veel cactussen die `s nachts bloeien en dan vindt de bevruchting plaats door vleermuizen. Maar cactussen kunnen zich ook heel makkelijk ongeslachtelijk voortplanten. Als er een stukje cactus op de grond terecht komt schieten deze stukjes wortel. Dat betekent dat er een wortel begin te groeien uit het stukje cactus. Als dit gebeurt en de wortel genoeg voedsel vindt in de grond kan er een nieuwe grote plant groeien. ook dieren verspreiden op deze manier de planten als er bijvoorbeeld een stukje cactus aan hun vacht Blijft haken en er ergens anders weer afvalt.
Voor de echte cactus liefhebber, check cactiguide.com
Vijgcactus / Prickly pear
Opuntia
Dit is een schijfcactus. Sommige soorten worden gekweekt voor hun eetbare cactusvijgen en de jonge schijven die als groente worden gebruikt. In het groeiseizoen worden nieuwe schijven gevormd die vaak voorzien zijn van rudimentaire bladeren. Wilde konijnen en herten nemen in de droge tijd hapjes van decactus als ze dorst hebben. Omdat er in de schijven van deze cactus veel water wordt bewaard en de cactus bijna niet uitdroogt eten de dieren ervan.
Datu / Dagger cactus
Steneocereus griseus
De Datu is de meest voorkomende cactus op het eiland. En wordt het meest gebruikt voor het maken van een de afrasteringen om huizen heen. Vooral op Bonaire en de westpunt van Curacao zie je deze authentiek omheiningen nog vaak. De stekels van de plant zijn namelijk heel sterk en als je de plant kapt en weer in de grond zet, groeit hij al snel weer verder. De vrucht van deze cactus is rond en wordt paarsrood als hij rijp is en dan kun je de stekels er heel makkelijk vanaf halen. Vaak vallen ze er vanzelf af. Op het eiland wordt deze vrucht dader genoemd en het schijnt veel vitamines te bevatten.
Zuilcactus / Giant club cactus /Kadushi
Cereus repandus
is een grote zuilcactus die 10 tot 12 meter hoog kan worden. Hij wordt op Curaçao en Bonaire kadushi genoemd en op Aruba breba. Hij is heel herkenbaar voor de natuur op de Antillen. Ook deze cactus werd vroeger veel gebruikt, onder andere om geitenhokken te omheinen. De vruchten van deze cactus zijn langwerpig en hebben geen stekels. Sommige planten krijgen groene vruchten en andere planten krijgen paarse vruchten. Waarom dat is, weet niemand. De cactus zoals op de foto kan al wel 150 jaar oud zijn.
De cactus bloeit 's nachts. De bloemen zijn wit of lichtroze. De vruchten smaken een beetje naar appel. De rest van de plant is ook eetbaar, hoewel de stekels en de harde huid wel verwijderd moeten worden. Op de eilanden wordt er nog steeds soep van gemaakt.
Slangencactus
barbed-wire cactus
Acanthocereus tetragonus
Dit is een klimcactus. De plant groeit over de grond, in takken van bomen en kan zo heel lang worden. De stengels lijken net driehoekjes als je ze doorsnijdt. Aan de nieuwe stekels van de plant, vormen zich eerst blaadjes. Normaal is het geen erg mooie plant, maar 1 keer per jaar als hij ’s nachts bloeit met grote witte bloemen, die wel 20 cm groot kunnen worden, is hij prachtig!
This is a climbing cactus. The plant grows over the ground, in branches of trees and can become very tall. The stems look like triangles when you cut them. First leaves form on the new spines of the plant. Normally it is not a very beautiful plant, but once a year when it blooms at night with large white flowers, which can grow up to 20 cm, it is beautiful!
Bolcactus
Turk’s cap cactus
Melocactus
20 cm (8 in)
Is een geslacht van traag groeiende, bolvormige cactussen. Ze zijn zijn inheems in de Caraïben. Het verspreidingsgebied loopt van West-Mexico tot het noorden van Zuidamerika.
Volwassen platen zijn herkenbaar aan hun bloemhoofd, een witte, wollige, borstelachtige structuur bovenop de plant waaruit kleine roze bloemen en later vruchten groeien. Hoe groter het bloemhoofd, hoe ouder de plant. De puntige, vlezige vruchten van de plant worden gegeten door vogels en hagedissen.
Ook de Buchito of Mammiliaria mammillaris is een bolcactus die op de eilanden voorkomt, maar deze komt niet zo veel voor als de Milon di Seru. Deze bolcactus is niet zo mooi rond maar krijgt een vorm als een cylinder en wordt maar maximaal 15 cm hoog.
Is a genus of slow growing, bulbous cacti. They are native to the Caribbean. Its distribution range extends from western Mexico to northern South America.
Mature plates are recognizable by their flower head, a white, woolly, brush-like structure on top of the plant from which small pink flowers and later fruits grow. The larger the flower head, the older the plant. The pointed, fleshy fruits of the plant are eaten by birds and lizards.
Also the Buchito or Mammiliaria mammillaris is a globe cactus that occurs on the islands, but it is not as common as the Milon di Seru. This ball cactus is not so nice round, but has a shape like a cylinder and is only a maximum of 15 cm high.
division of tasks. The mother feeds and warms her young, father keeps watch.
The nightjar also occurs in the Netherlands, but there it is a migratory bird that spends the winters in tropical Africa.
Op Curaçao komen verschillende soorten cactussen voor, die goed aangepast zijn aan het droge klimaat en de rotsachtige, dorre omgevingen van het eiland. De meest voorkomende cactussoorten op Curaçao zijn:
-
Kreekcactus (Cereus repandus)
De Kreekcactus is een van de meest kenmerkende cactussen op Curaçao. Deze cactus heeft een rechtopstaande stam die vaak vertakt en kan behoorlijk groot worden. Het heeft grote, witte bloemen die 's nachts bloeien en een opvallende, blauwachtige tint. -
Figueroacactus (Cereus fimbriatus)
Dit is een andere veel voorkomende soort, die vaak op rotsachtige terreinen te vinden is. Het heeft lange, cilindrische stelen die zich vertakken in meerdere takken. Deze cactus is vaak te vinden in gebieden met weinig neerslag, zoals de kust en het binnenland van het eiland. -
Opuntia (Opuntia spp.)
De Opuntia, ook wel bekend als de trapiche, is een andere veel voorkomende cactussoort op Curaçao. Het heeft platte, ovale schijven die vaak bedekt zijn met stekels. De cactus produceert eetbare vruchten, die bekend staan als "tunas" of cactusvijgen. Opuntia is goed aangepast aan de droge, rotsachtige omgevingen van het eiland. -
Palo de Brasil (Pilosocereus lanuginosus)
Deze cactus is te vinden in het binnenland van Curaçao, met zijn lange, slanke stam en vaak vertakte toppen. De Palo de Brasil heeft witte bloemen die 's nachts bloeien en wordt vaak geassocieerd met de droge bossen van het eiland. -
Sabra (Opuntia sabra)
De Sabra is een andere soort die op Curaçao voorkomt en is bekend vanwege de opvallende vruchten die het produceert. Deze cactus groeit goed in droge gebieden en heeft een grotere, meer vertakte vorm dan andere cactussoorten. De vruchten van de Sabra zijn vaak eetbaar en worden soms gebruikt in de lokale keuken. -
Cactus di Kòrsou (Stenocereus griseus)
De Cactus di Kòrsou is een inheemse soort op Curaçao, die voorkomt in de droge, rotsachtige gebieden. Deze cactus heeft een grote stam en produceert gele bloemen, gevolgd door vruchten die in sommige gevallen worden gegeten door de lokale bevolking.
Deze cactussen zijn goed aangepast aan het droge, zonnige klimaat van Curaçao en komen voor in diverse omgevingen, van het binnenland tot de kustgebieden van het eiland. Ze spelen een belangrijke rol in het lokale ecosysteem, vooral door hun vermogen om water vast te houden en als voedselbron voor dieren.
