Fauna
The ABC Islands – Aruba, Bonaire, and Curaçao – may not have tropical rainforests, but anyone who thinks there's little life here is mistaken. The landscape may seem dry and barren at first glance, but it’s full of colour, character, and quiet movement. Life here is all about adaptation, survival – and a touch of Caribbean elegance.
Say Bonaire, and you say flamingos. With their soft pink feathers and regal posture, they look like they’ve stepped straight out of a painting. You’ll find them in the salt flats, balancing on one leg while daydreaming – or filtering shrimp with their peculiar beaks. And yes, that rosy hue really does come from their diet.
On Aruba and Curaçao you might spot flamingos too, but they only breed on Bonaire – where they paint the landscape in soft pink tones at sunrise.
Another favourite is the hummingbird. This tiny creature, no bigger than your hand, hovers like a jewel in mid-air. Its wings beat up to 80 times per second as it flits from flower to flower, seeking nectar. Small, swift, and dazzling – a miniature miracle of nature.
As the sun sets and the cacti cast long shadows, the bats take over. Mysterious and less cuddly, perhaps, but absolutely essential. These nocturnal gardeners pollinate flowers and disperse seeds – especially those of native cacti like the kadushi. No bats, no cactus flowers. No flowers, no fruit.
Then there are the others: iguanas lounging from rock to tree, brightly coloured parakeets squabbling in flight, cheeky bananaquits stealing your breakfast, free-ranging goats, darting whiptail lizards, and on Bonaire – those gentle but stubborn donkeys who seem to watch you like you’re the visitor here.
Each of these animals has found its rhythm in this warm, dry land. They live in harmony with their environment: no excess, no waste. And sometimes, if you’re lucky, you’ll see it all come together – a flamingo in the distance, a hummingbird at a cactus flower, and a bat just waking to greet the night.
De ABC-eilanden – Aruba, Bonaire en Curaçao – hebben misschien geen tropisch regenwoud, maar wie denkt dat hier weinig leven is, vergist zich. Het landschap mag dan droog en dor lijken, toch bruist het van kleur, karakter en beweging. Hier draait alles om aanpassing, overleving – en elegantie met een Caribisch tintje.
Zeg je Bonaire, dan zeg je flamingo’s. Met hun zachtroze verenkleed en statige houding lijken ze zo uit een schilderij gestapt. Je vindt ze in de zoutpannen, waar ze op één been staan te dagdromen – of garnalen filteren met hun bijzondere snavels. En ja, die roze kleur? Die danken ze écht aan hun dieet.
Ook op Aruba en Curaçao kun je flamingo’s zien, maar broeden doen ze alleen op Bonaire – waar ze de vlaktes zachtroze kleuren bij zonsopgang.
Een andere stille ster is de kolibrie. Dit piepkleine vogeltje, nauwelijks groter dan een mensenhand, hangt als een zwevende edelsteen in de lucht. Met vleugels die tot wel 80 keer per seconde slaan, vliegt hij van bloem naar bloem, op zoek naar nectar. Klein, krachtig en vlijmsnel – een miniatuurwonder van de natuur.
Zodra de zon ondergaat en de cactussen lange schaduwen werpen, nemen de vleermuizen het over. Misschien wat mysterieus en minder aaibaar, maar onmisbaar. Ze bestuiven ’s nachts bloemen en verspreiden zaden, vooral van cactussoorten zoals de kadushi. Zonder vleermuizen geen bloemen, zonder bloemen geen vruchten. Ze zijn de nachtelijke tuiniers van de eilanden.
En dan zijn er nog de andere bewoners: leguanen die loom van rots naar boom sjokken, parkieten in felle kleuren die elkaar luidkeels achterna zitten, brutale suikerdiefjes die niet van je ontbijt af kunnen blijven, geiten die overal weten te grazen, blauwstaartjes die over de muren schieten, en op Bonaire: vriendelijke, eigenwijze ezels die je aankijken alsof jij op hún eiland bent.
Allemaal hebben ze zich aangepast aan het warme, droge klimaat. Ze leven in harmonie met hun omgeving: zonder overdaad, zonder verspilling. En soms, als je het treft, zie je hoe alles samenkomt: een flamingo in de verte, een kolibrie bij een cactusbloem, en een vleermuis die net op tijd wakker wordt om de nacht te begroeten.
E islanan ABC – Aruba, Bonaire i Kòrsou – no tin selva tropikal, pero ken ta kere ku no tin bida, ta bai kla. E paisahe por ta seca i duru na promé bista, pero ta yena di koló, karakter i bida trankil. Bida aki ta un kombinashon di adaptashon, supervivenia – i elegansia karibeña.
Bo bisa Bònairu, bo ta bisa flamingo. Ku nan pluma ros suave i posishon digno, nan ta puru elegansia. Nan gusta e saliñas, para riba un pia so manera si nan ta meditá – of filtra kabayashi ku nan pico spesial. Si, e koló rosé ta bini di e kuminda.
Riba Aruba i Kòrsou tambe bo por mira flamingo, pero nan ta kwek so riba Bònairu – kaminda nan ta pinta e laman i saliña di un koló ros suave ora solo ta sali.
Un otro tesoro chikí ta e picaflor. E pida para piki, no mas grandi ku un man, ta stòp riba ayera manera un pieda presioso. Su alas ta bati te 80 bes pa sekònde mientrast’e ta bula di flor pa flor, buskando néktar. Chikí, rapidísimo i hende ta keda boba – un milagro chiquitico di natura.
Ora solo ta baha i kadushi ta tira sombra largu, ta e muraya ku ta sali. No tanto mimoso, pero hopi importante. E muraya ta bestuwadó di flor i dispersadó di semia – mas tantu di kadushi manera kadushi. Sin muraya, no tin flor di kadushi. Sin flor, no tin fruta.
Eisey tambe tin e otro habitante: iguana ku ta kambia di bleki na bleki sin stresa, prikichi ku koló brilante ku ta grita den lus di solo, barikahel ku ta nanja bo pan di desayuno, kabritu ku ta topa mata den kaminda imposible, blò-blò ku ta kore riba muraya – i riba Bònairu: e buriku karinoso pero terkos, ku ta mira bo manera si bo ta turista.
Tur e bestia aki a haña un manéra pa biba den klima kalkiná. Nan ta biba den armonia ku ambiente: sin ekseso, sin desperdisio. I di bes en bes, si bo tin suerte, bo ta wak tur hende huntu: un flamingo leu, un picaflor serka un flor, i un muraya ku ta lanta pa sali na fiesta di anochi.
