De fluitkikker is een schattig, piepklein kikkertje, (mannetje 2,5 cm en vrouwtje tot 3,5 cm) dat is aangepast aan het bestaan in droge gebieden. Ze eten kleine insecten zoals mieren, pissebedden en spinnetjes en leven in vochtige ruimtes. (Ik vond er eens eentje onder de rand van de wc pot)

Maar al is hij klein, het mannetje laat goed van zich horen. In de vochtige periodes geeft hij `s avonds een fluitconcert dat kilometers ver te horen om vrouwtjes te lokken.

Het vrouwtje legt haar eieren niet in het water maar vaak in bloempotten of vochtige bladeren.

De mannetjes bewaken de eieren.
Het kikkervisje verlaat het ei nooit, maar ondergaat de hele metamorfose in het ei en supersnel!
Bij de meeste kikkers duurt dit proces zo`n 3 maanden, maar de fluitkikker doet het in 3 weken!
Het ei komt dan uit, het lijkt alsof het wegsmelt, en er zit er een volgroeid kikkertje.

De reuzenpad is een van de grootste soorten kikkers ter wereld en kan een lengte bereiken van meer dan 25 centimeter!

Hij staat ook wel bekend onder andere Nederlandse namen, zoals zee pad en suikerriet pad.

Eigenlijk is het een weerzinwekkend dier, zowel in uiterlijk als gedrag. Maar, zoals alles in de natuur, toch ook weer wonderbaarlijk en interessant.

De pad werd hier vrijgelaten om insecten en muizen te bestrijden, maar in plaats daarvan richtte hij zich op andere kikkers en padden die ook insecten eten. Het is een kannibaal die zijn kleinere soortgenoten eet, zelfs zijn eigen jongen!

Hij is bruin en heeft een tekening die kan variëren. De huid is ruw en voorzien van vele wratachtige huidklieren. Achter de ogen zijn twee grote 'bobbels' aanwezig die voorzien zijn van kleine gaatjes. Deze verdikkingen zijn de gifklieren, de gaatjes zijn de poriën waardoor het gif naar de vijand wordt geschoten. Het gif kan op deze manier tot meer dan 30 centimeter ver worden afgeschoten.

Als het flink geregend heeft, kun je hem ook goed horen. Hij maakt een indrukwekkend, brommend geluid dat tot in de verre omtrek te horen is.